نام بتها (قرآن)مشرکان بتهای خود را نامگذاری می‌کردند. نام برخی از بتها که در آیات قرآن آمده است عبارت است از : ۱ - انْصابانصاب، نام بتهاى سنگی اعراب: ۱. «... وَمَا ذُبِحَ عَلَى النُّصُبِ ...؛... و حيوانى كه روى بتها يا در برابر آنها ذبح مى‌شود....»«انصاب» نام بتهاى سنگى است كه اعراب، آنها را پرستش نموده، براى آنها قربانی مى‌كردند. ۲. «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إِنَّمَا ... وَالأَنصَابُ وَالأَزْلاَمُ رِجْسٌ مِّنْ عَمَلِ الشَّيْطَانِ ...؛اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! ... و بتها و ازلام (نوعى بخت آزمایی)، پليد و از عمل شیطان است....» ۳. «يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ سِرَاعًا كَأَنَّهُمْ إِلَى نُصُبٍ يُوفِضُونَ؛همان روز كه از قبرها بسرعت خارج مى‌شوند، گويى به سوى بتها مى‌دوند.» ۲ - بَعْلبعل، بت قوم الیاس: «وَإِنَّ إِلْيَاسَ ...• إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ ... • أَتَدْعُونَ بَعْلًا وَتَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخَالِقِينَ؛و همچنين الياس ... به خاطر بياور هنگامى را كه به قومش گفت: ... آيا بت بعل را مى‌خوانيد و بهترين آفريدگار را رها مى‌سازيد؟!» ۳ - جِبْتجبت، بتى در عصر جاهلیّت: «أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُواْ نَصِيبًا مِّنَ الْكِتَابِ يُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَالطَّاغُوتِ ...؛آيا نديدى كسانى را كه بهره‌اى از كتاب آسمانى به آنان داده شده، با اين حال، به جبت و طاغوت (بت و بت‌پرستان) ايمان مى‌آورند....» «جبت» و «طاغوت» دو بت قریش بودند. در شأن نزول آيه ذكر شده كه «کعب بن اشرف» به اتفاق گروهى از یهود، وارد مکّه شدند تا با مشرکان، عليه پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله متحد شوند. يكى از اهل مكّه به «كعب» گفت: شرط هم‌پيمانى با شما سجده كردن در مقابل اين دو بت (جبت و طاغوت) است. او پذيرفت و چنين كرد. ۴ - سُواعسواع، بتى از بتهاى قوم نوح: «إِنَّا أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَى قَوْمِهِ ... • وَقَالُوا لَا تَذَرُنَّ آلِهَتَكُمْ وَلَا تَذَرُنَّ وَدًّا وَلَا سُوَاعًا ...؛ ما نوح را به سوى قومش فرستاديم ... و گفتند: دست از معبودان خود برنداريد بخصوص بتهاى «ودّ»، «سُواع» ... را رها نكنيد.» ۵ - طاغوتطاغوت، بتى از قریش، در عصر جاهليّت: «أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُواْ نَصِيبًا مِّنَ الْكِتَابِ يُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَالطَّاغُوتِ ...؛آيا نديدى كسانى را كه بهره‌اى از کتاب آسمانی به آنان داده شده، با اين حال، به «جبت» و «طاغوت» (بت و بت‌پرستان) ایمان مى‌آورند....» ۶ - عُزّىعزّی، بتى از بتهای عصر جاهليّت: «أَفَرَأَيْتُمُ اللَّاتَ وَالْعُزَّى؛به من خبر دهيد آيا بتهاى لات و عزّى» مقصود از ضمير در «أفرءيتم» مشركان عصر پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله است. ۷ - لاتلات، بتى در جاهلیّت: «أَفَرَأَيْتُمُ اللَّاتَ وَالْعُزَّى؛به من خبر دهيد آيا بتهاى لات و عزّى» ۸ - مَناتمنات، بتى از بتهاى دوران جاهلیّت: «أَفَرَأَيْتُمُ ... • وَمَنَاةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرَى؛به من خبر دهيد آيا بتهاى ... و منات كه سوّمين آنهاست.» ۹ - نَسْرنسر، بتى از بتهاى قوم نوح: «إِنَّا أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَى قَوْمِهِ ... • وَقَالُوا لَا تَذَرُنَّ آلِهَتَكُمْ وَلَا تَذَرُنَّ ... وَنَسْرًا؛ ما نوح را به سوى قومش فرستاديم ... و گفتند: دست از معبودان خود برنداريد بخصوص بتهاى ... و «نسر» را رها نكنيد.» ۱۰ - وَدّودّ، بتى از بتهاى قوم نوح: «إِنَّا أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَى قَوْمِهِ ... • وَقَالُوا لَا تَذَرُنَّ آلِهَتَكُمْ وَلَا تَذَرُنَّ وَدًّا ...؛ ما نوح را به سوى قومش فرستاديم ... و گفتند: دست از معبودان خود برنداريد بخصوص بتهاى «ودّ»، ... را رها نكنيد.» ۱۱ - يعوقیعوق، بتى از بتهاى قوم نوح: «إِنَّا أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَى قَوْمِهِ ... • وَقَالُوا لَا تَذَرُنَّ آلِهَتَكُمْ وَلَا تَذَرُنَّ ... وَيَعُوقَ ...؛ ما نوح را به سوى قومش فرستاديم ... و گفتند: دست از معبودان خود برنداريد بخصوص بتهاى ... «يعوق» ... را رها نكنيد.» ۱۲ - يَغُوثیغوث، بتى از بتهاى قوم نوح: «إِنَّا أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَى قَوْمِهِ ... • وَقَالُوا لَا تَذَرُنَّ آلِهَتَكُمْ وَلَا تَذَرُنَّ ... وَلَا يَغُوثَ ...؛ ما نوح را به سوى قومش فرستاديم ... و گفتند: دست از معبودان خود برنداريد بخصوص بتهاى ... «يَغُوث» ... را رها نكنيد.» ۱۳ - پانویس۱۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۱۴۰، برگرفته از مقاله «نام بتها». رده‌های این صفحه : بت | موضوعات قرآنی
|